Η έννοια, οι προϋποθέσεις και ο σχεδιασμός της Ανάπτυξης

Στον σημερινό κόσμο είναι κατ' εξαίρεση καλοδεχούμενες οι επενδύσεις από ξένες επιχειρήσεις (όχι από επενδυτικά κεφάλαια-funds), μόνον όμως σε επιλεγμένους παραγωγικούς τομείς, στους οποίους απαιτείται τεχνογνωσία και τεχνολογία μη διαθέσιμη στην χώρα. Οι επενδύσεις αυτές είναι προτιμητέο να υλοποιούνται με κοινοπραξίες εγχώριων και ξένων επιχειρήσεων, ή με συμπαραγωγή όπως συνήθως γίνεται στην πολεμική βιομηχανία και με όρους που (α) διασφαλίζουν την προστασία του περιβάλλοντος και (β) ελαχιστοποιούν την μεταφορά του παραγόμενου εγχώριου πλούτου στο εξωτερικό. Επίσης πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτάρκεια δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς κατάλληλα στοχευμένη αγροτική και βιομηχανική παραγωγή. Συμπερασματικά, αν σε μία χώρα οι ακολουθούμενες οικονομικές επιλογές δεν οδηγούν σε Κοινωνική Ευημερία και δεν διασφαλίζουν την Αυτάρκεια της χώρας, είναι προφανές ότι η οποιαδήποτε «Ανάπτυξη» είναι πλασματική, το δε πολιτικό της σύστημα είτε είναι ανίκανο να επιτελέσει τα καθήκοντά του, είτε εξυπηρετεί αθέμιτα συμφέροντα της εγχώριας και διεθνούς οικονομικής ελίτ.

from The Analyst https://ift.tt/2Q7e0vg
via IFTTT