Δύο εικόνες, 2.000 λέξεις

Εάν πιστεύουμε ακόμη πως η ηλιθιότητα έχει όρια που δεν μπορεί κανείς να τα υπερβεί, ως άτομο, ως κυβέρνηση ή ως κοινωνία, καλύτερα να κοιτάξουμε αυτά που ακολουθούν - αν και θα απογοητευθούμε εντελώς για το Έθνος και τη λογική του. Αν μη τι άλλο όμως ίσως βοηθήσουν να κατανοήσουμε πού οφείλονται αυτά που υποφέρουμε - πώς υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι και κανένας άλλος. Ότι για να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από την κρίση χρειαζόμαστε σχέδιο - δικό μας σχέδιο. Πως δεν πρόκειται να μας βοηθήσει κανένας, αφού θα ήταν ανόητος να το κάνει, όταν αντί «πινακίου φακής» του προσφέρουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία μας και πλειστηριάζοντας την ιδιωτική - ενώ παρά το ότι τα έσοδα αυτά οδηγούνται στους ξένους, συνεχίζει να αυξάνεται τόσο το δημόσιο, όσο και το κόκκινο ιδιωτικό μας χρέος!

from The Analyst https://ift.tt/2PV2P8I
via IFTTT