Η παγίδα της ανταγωνιστικότητας και των επιτοκίων

Ουσιαστικά διεξάγεται ένας άγριος, σιωπηλός οικονομικός πόλεμος μεταξύ των Εθνών της Ευρωζώνης – παραστατικά μέσα σε ένα δωμάτιο, κλεισμένο ερμητικά, από το οποίο είναι σχεδόν αδύνατον να διαφύγει κανείς σώος. Ο πόλεμος αυτός έχει ουσιαστικά ξεκινήσει από την ίδρυση της νομισματικής ένωσης, εκ μέρους της Γερμανίας – η οποία εγκαινίασε την πολιτική του μερκαντιλισμού με την «Ατζέντα 2010» που ψηφίσθηκε το 2000, από την τότε κυβέρνηση συνεργασίας των σοσιαλδημοκρατών με την αριστερά. Η Γερμανία είναι μέχρι στιγμής ο νικητής των μαχών, αφενός μεν με τη βοήθεια της ΕΚΤ, αφετέρου λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης – η οποία ξέσπασε όταν είχε πλέον λύσει τα προβλήματα της εξαγωγικά, εις βάρος των εταίρων της. Σε καμία περίπτωση λοιπόν επειδή είναι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά ή διαθέτει κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες – αλλά λόγω του ότι εφάρμοσε μία ιδιοτελέστατη στρατηγική, αδιαφορώντας πλήρως για τις ζημίες που προκαλούσε και συνεχίζει να προκαλεί στις άλλες χώρες, καθώς επίσης στο κοινό νόμισμα. Ο πόλεμος αυτός, πρώτο μεγάλο θύμα του οποίου είναι η Ελλάδα, δεν έχει φυσικά ακόμη τελειώσει – αντίθετα θα κορυφωθεί στο εγγύς μέλλον, λόγω της κρίσης του COVID-19 που θα γονατίσει τις τρεις επόμενες μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης: την Ιταλία που θα έχει σύντομα την κατάληξη της Ελλάδας εάν δεν εγκαταλείψει το ευρώ, την Ισπανία και τη Γαλλία. Έχει δε προηγηθεί η έξοδος της Μ. Βρετανίας που θα ολοκληρωθεί ως διαδικασία στα τέλη του έτους - πιθανότατα χωρίς συμφωνία με την ΕΕ (σκληρή έξοδος). Όταν συμβεί κάτι τέτοιο, ειδικά εάν κάποια μεγάλη χώρα όπως η Ιταλία ξεκινήσει τη διαδικασία εξόδου από την Ευρωζώνη, η νομισματική ένωση θα διαλυθεί ανεξέλεγκτα – ας ελπίσουμε ειρηνικά. Αμέσως μετά θα φανούν οι πραγματικοί νικητές και οι ηττημένοι του πολέμου – αν και, κατά τη δική μας άποψη, δεν θα υπάρχουν καθόλου νικητές.

from The Analyst https://ift.tt/2WaCPHn
via IFTTT