Όσο δεν αλλάζουμε, θα βουλιάζουμε

Όταν η Δύση έχει εισέλθει στο 2020 και εκσυγχρονίζεται, υιοθετώντας μεταξύ άλλων μοντέρνες νομισματικές θεωρίες και εξοικονομώντας πόρους, ενώ εμείς σπαταλάμε τους πλουσιοπάροχους που διαθέτουμε ή επιτρέπουμε να μας τους υφαρπάξουν, υποχωρώντας ταυτόχρονα στο 1960 και συνεχίζοντας ασταμάτητα τον κατήφορο, δεν είναι λογικό να περιμένουμε θαύματα - πόσο μάλλον όταν δεν έχουμε αποκτήσει ακόμη τα σωστά κριτήρια εκλογής των κυβερνήσεων μας που ορίζουν το μέλλον το δικό μας, της πατρίδας μας και των παιδιών μας. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις δεν θα μας σώσουν ούτε οι πρόγονοι μας, ούτε η ιστορία μας, ούτε ο πολιτισμός μας - όπως δεν διέσωσαν πολλούς άλλους ένδοξους λαούς που εξαφανίσθηκαν από προσώπου γης και άλλες πάμπλουτες χώρες που έχουν καταλήξει πια στα σκουπίδια της ιστορίας. Ως εκ τούτου, μπορεί το να ενοχοποιούμε άλλους να κάνει ευκολότερα αποδεκτά τα δεινά μας, αλλά δεν προσφέρει απολύτως τίποτα - κάτι που ελπίζουμε πως έχουμε αντιληφθεί πλέον όλοι μας. Όταν δεν παράγεται πλούτος πάντως, χάνεται σταδιακά ο υφιστάμενος, όσα χρήματα και αν μας χαρίσουν ή όσα δάνεια και αν πάρουμε - τόσο ο δημόσιος, όσο και ο ιδιωτικός, ακόμη και τα σπίτια μας που θα καταλήξουν σε ΜΚΟ που τα νοικιάζουν σε παράνομους μετανάστες και σε Γερμανούς συνταξιούχους. 

from The Analyst https://ift.tt/2Mb8UZX
via IFTTT