Σε σχέση με την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις, όσο και αν χαμηλώσει ο μισθός ενός αγρότη που καλλιεργεί με τα χέρια του τα χωράφια, είναι αδύνατον να ανταγωνιστεί ένα τρακτέρ (=επένδυση) - ενώ φυσικά δεν μπορεί κανείς να του αυξήσει το μισθό του, λόγω του υψηλότερου κόστους διαβίωσης του, όσο και αν είναι ασφαλώς δίκαιο, αφού τότε αυτά που παράγει δεν πρόκειται ποτέ να πουληθούν. Από την άλλη πλευρά, οι ξένες επενδύσεις που διενεργούνται στην Ελλάδα αφορούν σχεδόν αποκλειστικά και μόνο το ξεπούλημα των υφισταμένων επιχειρήσεων - οπότε έχουν ημερομηνία λήξης. Για παράδειγμα, όταν ένα εργοστάσιο ξεπουλάει τα μηχανήματα του, αυξάνει μεν το τζίρο του (ΑΕΠ για τη χώρα), αλλά για κάποιο περιορισμένο χρονικό διάστημα - ενώ στο τέλος τα μηχανήματα του θα ανήκουν στους νέους ιδιοκτήτες του και ο εργοστασιάρχης θα εργάζεται πλέον για αυτούς.
from The Analyst https://ift.tt/2JmVeuw
via IFTTT
Monday 8 July 2019
Ο ελληνικός κύκλος του διαβόλου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment